Sunday, September 18, 2016

10 Συμβουλές στους κυνηγούς για τα κυνηγόσκυλα



  1. Ηλεκτρονική σήμανση: Η ηλεκτρονική σήμανση με μικροπλακέτα (microchip) εκτός του ότι είναι υποχρεωτική δια νόμου, θα βοηθήσει σε περίπτωση που χάσετε το σκύλο σας. Κάποιες φορές κατά τη διαδικασία εντόπισης και καταδίωξης του θυράματος, ο σκύλος μπορεί να απομακρυθεί πολύ από τον ιδιοκτήτη του και την υπόλοιπη ομάδα, με αποτέλεσμα να χαθεί. Αν κάποιος τον βρει, με την προσκόμιση του σε οποιοδήποτε κτηνίατρο ή φιλοζωικό καταφύγειο θα μπορέσουν να σας ενημερώσουν μέσω της διαδικασίας ανάγνωσης της μικροπλακέτας. Επίσης, σε περίπτωση κλοπής, αν ο σκύλος βρεθεί σε άλλα χέρια, είναι ο μοναδικός τρόπος να αποδείξετε ότι ο σκύλος σας ανήκει. Αν ο σκύλος μελλοντικά αλλάξει ιδιοκτήτη, με ενυπόγραφη δήλωση και των δύο (πρώην και νυν ιδιοκτήτη) στις κτηνιατρικές υπηρεσίες γίνεται η μεταβίβαση των στοιχείων. Η μικροπλακέτα στοιχίζει πολύ λίγο σε σχέση με τα οφέλη και τις ταλαιπορείες που θα σας απαλλάξει στο μέλλον. Τοποθετείται απλά και γρήγορα από τον κτηνίατρο σας και δεν έχει καμία παρενέργεια στην υγεία ή τις κυνηγετικές ικανότητες του σκύλου σας. Προσοχή, μετά την τοποθέτηση της μικροπλακέτας βεβαιωθείτε ότι έχετε κάνει την καταγραφή των στοιχείων σας στο ηλεκτονικό μητρώο των κτηνιατρικών αρχών. Αυτό μπορεί να γίνει άμεσα από τον κτηνίατρο σας ή στις κτηνιατρικές υπηρεσίες μετά την τοποθέτηση της μικροπλακέτας. Αν η τελευταία διαδικασία δεν γίνει, το ζώο θα φέρει μεν μικροπλακέτα, όμως δεν θα υπάρχουν καταχωρημένα τα στοιχεία σας για να μπορούν να σας ενημερώσουν σε περίπτωση εντόπισης του ζώου.
  2. Ταυτότητα: Σε κάθε εξόρμηση, είτε για εκπαίδευση, είτε για προπόνηση, είτε για κυνήγι, ο σκύλος πρέπει να φοράει περιλαίμιο στο οποίο θα τοποθετείτε μεταλλική ταυτότητα στην οποία θα αναγράφεται το κινητό τηλέφωνο του ιδιοκτήτη. Αυτό βοηθάει στην γρήγορη εντόπιση του ιδιοκτήτη σε περίπτωση που χαθεί το ζώο. Ποτέ δε χρησιμοποιούμε μόνο την ταυτότητα (χωρίς την τοποθέτηση μικροπλακέτας) γιατί αφενός βάση νόμου σε όλους τους σκύλους πρέπει να τοποθετείτε μικροπλακέτα και αφετέρου σε περίπτωση κλοπής δεν μπορείτε να αποδείξετε την ιδιοκτησία του ζώου σας. Μην αναγράφετε τον αριθμό του τηλεφώνου στο πίσω μέρος του περιλαιμίου, αργά ή γρήγορα θα αλλοιωθεί και κανείς δε θα μπορέσει να σας εντοπίσει. 
  3. Φωτογραφία: Φροντίστε να έχετε βγάλει όλα τα σκυλιά σας φωτογραφία. Σε περίπτωση που χαθεί κάποιο στο βουνό, δείχνοντας τις φωτογραφίες στα πιο κοντινά χωριά, στρατόπεδα και στους αγρότες της περιοχής, μπορεί να σας δώσουν πληροφορίες για την εντόπιση του ζώου. 
  4. Βιβλιάριο υγείας: Σε οποιαδήποτε εξόρμηση του ζώου πρέπει να έχετε μαζί σας το βιβλιάριο υγείας του ζώου σε περίπτωση που ζητηθεί από τις αρχές για έλεγχο. Το βιβλιάριο πρέπει να είναι συμπληρωμένο, ενημερωμένο και υπογεγραμμένο από κτηνίατρο.
  5. Εμβολιασμοί: Φροντίστε να γίνεται χωρίς καθυστέρηση ο ετήσιος εμβολιασμός του ζώου. Τα κυνηγόσκυλα που δεν εμβολιάζονται σωστά μπορεί να αρρωστήσουν είτε από μικρόβια που φέρουν άλλα σκυλιά της ομάδας τους είτε από σκυλιά άλλης ομάδας που έχουν προηγουμένως κυνηγήσει στο ίδιο σημείο.
  6. Αποπαρασίτωση: Η αποπαρασίτωση αφορά ενδοπαράσιτα (σκουλίκια του εντέρου) και εκτοπαράσιτα (ψύλλοι, κρότωνες/τσιμπούρια, ψείρες). Η πρώτη πρέπει να γίνεται αυστηρά
    κάθε 3 μήνες και κάθε αρχή και τέλος κυνηγετικής περιόδου. Οι σκύλοι μυρίζονται και γλύφουν διάφορα πράγματα από το έδαφος στο βουνό, τρώνε μύγες και άλλα έντομα στα κλουβιά τους με αποτέλεσμα να μολύνονται από ενδοπαράσιτα. Σκύλος με έντονο φορτίο παρασίτων στο έντερο του καταναλώνει μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού, έχει μειωμένη πρόσληψη θρεπτικών ουσιών από το έντερο του με αποτέλεσμα να παρουσιάζει διατροφικές ελλείψεις και έτσι γίνεται πιο επιρρεπής στις ασθένειες. Η δεύτερη, πρέπει να γίνεται κάθε μήνα κατά προτίμηση όλο τον χρόνο ή τουλάχιστον από Μάρτιο εώς και Οκτώβριο. Στην αγορά υπάρχουν διάφορα προϊόντα χάπια, αμπούλες, κολάρα  τα οποία διαρκούν 1 μήνα, 3 μήνες, 5 μήνες, 8 μήνες. Οι ψύλλοι και τα τσιμπούρια μεταδίδουν διάφορα νοσήματα στα ζώα, όπως η Ερλιχίωση, η Λεπτοσπείρωση, η Αναπλάσμωση κ.α. Και οι δύο κατηγορίες παρασίτων (ένδο- και έκτο-) μπορούν να μειώσουν τις κυνηγετικές επιδόσεις του σκύλου και να επηρεάσουν την υγεία του, αφού μπορεί να προκαλέσουν από αναιμία μέχρι πτώση του ανοσοποιητικού. Σκεφτείτε διπλά την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε να παραβλέψετε τις αποπαρασιτώσεις του ζώου σας . 
  7. Κουτί πρώτων βοηθειών: Οι κίνδυνοι στο βουνό είναι αρκετοί και για εσάς και για τον τετράποδο φίλο σας. Δηλητηρίαση, δάγκωμα από φίδι, υπογλυκαιμία λόγω εξάντλησης, θερμοπληξία, ατυχήματα είναι μερικά από τα πιο βασικά προβλήματα που θα έρθει αντιμέτωπος κάποια στιγμή κάθε κυνηγός. Φροντίστε να έχετε πάντα μαζί σας (σε τσαντάκι μέσης και όχι στο αμάξι) τα απαραίτητα για τις πρώτες βοήθειες του σκύλου και ζητήστε από τον κτηνίατρο σας να σας εφοδιάσει αλλά και να σας ενημερώσει κατάλληλα για το τι πρέπει να κάνετε σε κάθε περίπτωση. Θυμηθείτε, αυτό που θα κάνετε είναι απλά οι πρώτες βοήθειες για να σώσετε τον σκύλο σας, δεν είναι ολόκληρη η θεραπεία. Σπεύστε στον πλησιέστερο κτηνίατρο το συντομότερο (ιδανικά μέσα στην πρώτη ώρα και αφού έχουν χορηγηθεί οι πρώτες βοήθειες) για να συνεχιστεί η θεραπεία. Φροντίστε να ενημερωθείτε πως πρέπει να προστατεύετε τον εαυτό σας και πως πρέπει να γίνονται οι χειρισμοί του ζώου σε αυτές τις περιπτώσεις π.χ. χρήση προστατευτικών γαντιών. Δεν είναι λίγες οι φορές που ιδιοκτήτες δηλητηριάστηκαν στην προσπάθεια να σώσουν το ζώο τους.
  8. Νερό: Οι σκύλοι ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματος τους μέσω της διαδικασίας της αναπνοής σε αντίθεση με τον άνθρωπο που γίνεται μέσω της εφύδρωσης (ιδρώτα). Αυτός είναι ο λόγος που οι σκύλοι λαχανιάζουν βγάζοντας έξω την γλώσσα τους. Κατα την διαδικασία αυτή μεγάλη ποσότητα νερού χάνεται από τον οργανισμό και ο σκύλος εύκολα μπορεί να αφυδατωθεί. Οι σκύλοι καταδίωξης, όπως οι αθλητές, κουράζονται πολύ με αποτέλεσμα να αυξάνεται η θερμοκρασία του σώματος και να χάνεται μεγάλη ποσότητα νερού από τον οργανισμό στην προσπάθεια του ζώου να διατηρήσει τη θερμοκρασία στα επιθυμητά επίπεδα. Αυτή η κατάσταση αφυδατώνει το ζώο, καταπονεί τον οργανισμό και αυξάνει τις πιθανότητες να προκληθεί θερμοπληξία. Για τους πιο πάνω λόγους, κάθε 2-3 ώρες καταδίωξης οι σκύλοι πρέπει να πίνουν νερό και να ξεκουράζονται για τουλάχιστον 30 λεπτά. Αυτό θα βοηθήσει τον οργανισμό τους να ενυδατωθεί και να επανέλθει η θερμοκρασία στα φυσιολογικά επίπεδα. Προσοχή, μην δώσετε μεγάλη ποσότητα νερού γιατί υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης προβλημάτων με το στομάχι. Μην παραβλέψετε την ξεκουραση μισής ώρας μετά την κατανάλωση νερού για τον ίδιο λόγο.
  9. Έλεγχος Λεισμανίασης & Ερλιχίωσης: Αυτά είναι τα δύο πιο συχνά λοιμώδη νοσήματα στους κυνηγετικούς σκύλους. Η Λεϊσμανίαση μεταδίδεται με ένα είδος σκνίπας ενώ η Ερλιχίωση με τους κρότωνες/τσιμπούρια. Αρκεί μια μολυσμένη σκνίπα ή ένας μολυσμένος κρότωνας να τσιμπήσει το σκύλο για να νοσήσει, οπότε επιβάλεται 2 φορές το χρόνο (άνοιξη και φθινόπωρο) έλεγχος των ζώων με ολογολικά τεστ αίματος. Σκοπός είναι η εντόπιση των νοσημάτων σε όσον το δυνατόν αρχικότερα στάδια. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Λεϊσμανίαση βλέπε: https://petsvibe.blogspot.com.cy/2016/07/blog-post_17.html και για την Ερλιχίωση: https://petsvibe.blogspot.com.cy/2016/09/blog-post.html
  10. Στείρωση: Πολλοί κυνηγοί πιστεύουν ότι τα κυνηγόσκυλα δεν πρέπει να στειρώνονται γιατί αυτό επιρεάζει την όσφρηση και τις κυνηγετικές τους ικανότητες. Αυτός είναι ένας μύθος! Καμία έρευνα δεν έχει αποδείξει κάτι τέτοιο και κανένα στειρωμένο σκυλί δεν έχει χάσει τις οσφρητικές του ικανότητες. Αντιθέτως! Και η πιο τρανή απόδειξη; Όλα τα σκυλιά που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση εκκρηκτικών, ναρκωτικών, λαθρεμπόρων και κλεφτών σε αστυνομικές, στρατιωτικές και ναυτικές δυνάμεις είναι στειρωμένα και έχουν άριστες οσφρητικές ικανότητες και αδιάκοπη ιχνηλασία. Εκτός από τα οφελή της στείρωσης στην υγεία (αποφυγή καρκίνου των μαστών, καρκίνου του προστάτη, καλοήθη υπερπλασία προστάτη, αδενοκαρκινωμάτος πρωκτού, ενδομητρίωση-πυομήτρα κ.α.), οι σκύλοι αφοσιώνονται στο έργο τους. Τα ζώα σταματούν να αποσυντονίζονται από τις ορμόνες του ζευγαρώματος με αποτέλεσμα να εργάζονται πιο αφοσιωμένα. Απλά ένα σκύλος στειρωμένος είναι μόνιμα στην ίδια κατάσταση που βρίσκεται ένας σκύλος μη στειρωμένος που δεν είναι σε οίστρο. 

Επιμέλεια άρθρου
Δήμητρα Σωφρονίου
Κτηνίατρος DVM

0 comments:

Post a Comment