Η ερλιχίωση
είναι μια σοβαρή και θανατηφόρος ασθένεια
που προκαλείται από τον μικροργανισμό Ehrlichia. Το νόσημα εμφανίζεται κυρίως στο σκύλο αλλά μπορούν να νοσήσουν κι άλλα ζώα όπως η γάτα και διάφορα άγρια σαρκοφάγα. Ο μικρογρανισμός προσβάλλει τα κύτταρα του αίματος προκαλώντας αιμορραγίες και ακολούθως το θάνατο του ζώου.
που προκαλείται από τον μικροργανισμό Ehrlichia. Το νόσημα εμφανίζεται κυρίως στο σκύλο αλλά μπορούν να νοσήσουν κι άλλα ζώα όπως η γάτα και διάφορα άγρια σαρκοφάγα. Ο μικρογρανισμός προσβάλλει τα κύτταρα του αίματος προκαλώντας αιμορραγίες και ακολούθως το θάνατο του ζώου.
Κύριος τρόπος μετάδοσης είναι το τσίμπημα από μολυσμένο τσιμπούρι/κρότωνα ενώ μπορεί να μεταδωθεί και κατά την μετάγγιση μολυσμένου αίματος. Ένα μόλις τσίμπημα από τσιμπούρι μπορεί να μεταδώσει το νόσημα, αρκεί το τσιμπούρι να είναι μολυσμένο.
Η ερλιχίωση χωρίζεται σε 3 φάσεις:
Οξεία: (1-4
βδομάδες μετά τη μόλυνση) πυρετός, ανορεξία, προβλήματα στα μάτια, διόγκωση λεμφαδένων, διόγκωση ήπαρ και σπλήνα, εύκολη κόπωση σε σκύλους αθλητές (π.χ. στο κυνήγι)
Υποκλινική μορφή: ο μικροργανισμός παραμένει στο σώμα του ζώου χωρίς να εμφανίζονται συμπτώματα ενώ κάποια στιγμή, μετά από μήνες ή χρόνια, θα περάσει στη χρόνια φάση
Χρόνια: κατάπτωση, μείωση σωματικού βάρους, στίγματα αίματος (αιματώματα) στο δέρμα και τους βλεννογόνους, ανοιχτόχρωμοι βλεννογόνοι ματιών-ούλων (ροδόχρωμοι φυσιολογικά), αιμορραγία από τη μύτη, διόγκωση λεμφαδένων,
διόγκωση σπλήνα και ήπαρ, προβλήματα με τα μάτια, προβλήματα με τις αρθρώσεις και τα άκρα του ζώου, νευρολογικά συμπτώματα
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα German Shepherd και τα Doberman pinscher εμφανίζουν εντονότερα συμπτώματα.
Διάγνωση:
Το
ιστορικό του ζώου (παρουσία κροτώνων σε παρόντα ή παρελθόντα χρόνο) μαζί με τα συμπτώματα, δίνουν υποψία για το νόσημα. Η επιβεβαίωση της ερλιχίωσης γίνεται πάντοτε με
αιματολογικές εξετάσεις, εντόπιση του μικροργανισμού στην μικροσκόπιση αίματος ή ιστων και ειδικά τεστ.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο οργανισμός του ζώου χρειάζεται 4-6 βδομάδες από τη μέρα της μόλυνσης για να δημιουργήσει αντισώματα. Αυτό δικαιολογεί το γεγονός ότι τα ορολογικά τεστ ανίχνευσης αντισωμάτων είναι αρνητικά κατά την οξεία φάση της νόσου!
Θεραπεία της Ερλιχίωσης:
Υπάρχει θεραπεία και το ζώο πρέπει να αρχίζει την αγωγή άμεσα. Η θεραπεία έχει πολύ καλά αποτελέσματα και η πρόγνωση είναι πολύ καλή. Στη χρόνια
μορφή της ερλιχίωσης αν έχει επηρεαστεί ο μυελός των οστών, η πρόγνωση είναι δυσμενής.
Πρόληψη της Ερλιχίωσης:
Η
καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη! Το ζώο δεν πρέπει να εκτίθεται σε τσιμπήματα
τσιμπουριών/κροτώνων. Ο σκύλος πρέπει να φοράει ειδικό κολάρο ή να τοποθετείται αμπούλα ή αντιπαρασιτικό χάπι για τα εξωπαράσιτα. Η εφαρμογή πρέπει να
αρχίζει τουλάχιστον τον Μάρτιο και να συνεχίζεται μέχρι και τον Οκτώβριο ή ακόμα καλύτερα
καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Παρασιτοκτόνος αγωγή πρέπει να γίνεται και στο
περιβάλλον του ζώου με διάφορα παρασιτοκτόνα φάρμακα (προσοχή στις οδηγίες του
σκευάσματος για να μη δηλητηριαστούν τα ζώα). Επίσης συστήνεται προληπτικός έλεγχος των σκύλων με τα ειδικά τεστ τουλάχιστον μια φορά το χρονο, κατά προτίμηση φθινόπωρο.
Επιμέλεια άρθρου
Δήμητρα Σωφρονίου
Κτηνίατρος DVM
0 comments:
Post a Comment